“เป้าหมาย” หากไม่มีเป้าหมาย การทำสิ่งใดๆ อาจไม่มีวันสิ้นสุด
และ หากไม่มีเป้าหมาย ก็อาจไม่เกิดการทำสิ่งใดๆ เลย
MaTim, Sep. 2019
การตั้งเป้าหมายในการทำกิจกรรมอะไรซักอย่าง เป็นสิ่งที่ผมถูกสอนมาตั้งแต่เริ่มชีวิตการทำงาน จนมารู้ตัวอีกที ความคิดต่างๆของผม ก็ต้องมีเรื่องเป้าหมายมาเกี่ยวข้องอยู่เสมอ ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ก็มักจะตั้งเอาไว้เสมอ ทั้งเรื่องการทำงาน และเรื่องส่วนตัว
ผมยังถูกสอนมาอีกว่าการตั้งเป้าหมายที่ดีนั้น ต้องตั้งให้มันท้าทาย หรือพูดให้เข้าใจง่ายๆก็คือ ต้องเป็นเป้าหมายที่ทำให้สำเร็จได้ยาก แต่ไม่ถึงกับเป็นไปไม่ได้ เพราะมันจะทำให้เราได้ผลลัพธ์ที่เกินความคาดหมาย แล้วที่ว่ายากน่ะ มันต้องยากแค่ไหน… ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน 555
แนวคิดเรื่องการตั้งเป้าหมายที่ท้าทาย เริ่มก่อตัวสะสมอยู่ในหัวผมทีละน้อยๆ มันแทรกตัวเข้าไปอยู่ในเกือบทุกๆ กิจกรรมที่ผมทำ ไม่เว้นแม้กับของสะสมของผม สิ่งประดิษฐิ์โดยฝีมือมนุษย์ ที่ผมชอบมากที่สุด “นาฬิกา”
ที่มาของเป้าหมายของผม
ผมเริ่มมีความฝันอยากได้นาฬิกาหลายๆเรือน จากการอ่านนิตยสาร เพราะสมัยผมเริ่ม มันยังไม่มี smart phone เพิ่งจะเป็นยุคที่มือถือเริ่มมีกล้องถ่ายรูป การเข้าถึง internet ยากลำบากกว่าปัจจุบันเยอะ การรับข้อมูลข่าวสารจากนิตยสาร และการพูดคุยกับเพื่อนๆ จึงเป็นแหล่งข้อมูลหลักของผม ระหว่างนั้นมีนาฬิกาที่ผมสนใจอยากได้หลายเรือน แต่ก็เป็นเพียงว่า เห็นแล้วชอบอยากได้ แต่ความชอบเหล่านั้นยังไม่เคยถูกกรองหรือสรุปผลออกมาเลย เป็นเพียงข้อมูลดิบที่อยู่ในหัว เป็นเพียงความอยาก ยังไม่เป็นเป้าหมาย
จนกระทั่งผมได้ไปอ่านบทความในนิตยสารบทหนึ่ง ซึ่งมีใจความประมาณว่า “ 5 นาฬิกาในดวงใจของผู้ชาย “ บทความนั้นโดนใจผมมากๆ มันเขียนถึงนาฬิกา 5 ยี่ห้อ 5 รุ่น ซึ่งตรงกับความอยากได้ของผม ในย่อหน้าก่อนเป๊ะๆ ถึง 4 เรือน ส่วนอีก 1 เรือนนั้น ตรงยี่ห้อแต่ไม่ตรงรุ่น นาฬิกา 5 เรือนนั้นประกอบไปด้วย
- BRIETLING รุ่น NAVITIMER
- OMEGA รุ่น SPEEDMASTER MOONWATCH
- PANERAI รุ่น LUMINOR,
- ROLEX รุ่น DAYTONA (ส่วนตัวผมชอบ รุ่น SEA DWELLER)
- TAG HEUER รุ่น MONACO,





ภาพนาฬิกาทั้ง 5 เรือน จาก watchbase.com
หลังจากที่ได้อ่านบทความนี้จบลง เป้าหมายของผมก็เริ่มก่อตัวขึ้นอย่างลางๆ บทความนี้มีส่วนช่วย ให้ผมเข้าใจตัวเองมากขึ้น ว่าทำไมผมถึงชอบนาฬิกา 5 เรือนนี้ มันช่วยผมกลั่นกรอง และจัดเรียงข้อมูลดิบ ที่เคยอยู่รวมๆกันอย่างสะเปะสะปะ ในหัวผมซะใหม่ และอธิบายให้ผมฟังว่า 5 เรือนนี้มันมีอะไรที่เหมือนกัน และเชื่อมโยงพวกมันให้มาอยู่ร่วมกันทั้งในหัวผม และในบทความนั้น
- ทุกเรือนมีการออกแบบที่โดดเด่น เป็นเอกลักษณ์ สามารถระบุได้ทันทีเมื่อเห็น
- ทุกเรือนตั้งแต่เริ่มผลิต หน้าตาก็ยังเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน จะมีก็แค่รายละเอียดเล็กๆน้อยๆ เช่น สีหน้าปัด ชนิดหรือสีของพรายน้ำ ขนาดใหญ่ขึ้น เล็กลง
- ทุกเรือนมี เรื่องราวเป็นของตัวเอง ถือเป็นท่าไม้ตายหรือจุดขาย ที่ไม่มีใครสามารถมาลบล้างได้
ผมเริ่มตั้งเป้าหมายในการสะสมนาฬิกา โดยใช้ 5 เรือนนี้เป็นเป้าหมาย ซึ่งแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย เมื่อเทียบกับเงินเดือนผมตอนนั้น แต่ก็อย่างที่บอกครับ ตั้งเอาไว้ก่อน ได้ไม่ได้ค่อยว่ากัน และสุดท้ายผมใช้เวลาไป 9 ปี กับ collection แรกของผมนี้
ปัจจุบันเป้าหมายผมชัดเจนมากขึ้น มีกฎเกณฑ์เพิ่มขึ้นบ้าง เพื่อบังคับห้ามใจตัวเอง เช่น 1 ยี่ห้อ 1 เรือนเท่านั้น หรือหามือสองถ้าหาได้ เพื่อประหยัดเงิน และผมยังคงอยู่บนเส้นทางเพื่อบรรลุเป้าหมายที่ผมตั้งไว้ ในโอกาสต่อไปผมจะเขียนถึงนาฬิกาแต่ละเรือนที่ผมสะสมไว้ ถ้าท่านผู้อ่านสนใจก็โปรดติดตามกันได้ครับ
บทสรุป
การตั้งเป้าหมายในการสะสมอะไรซักอย่าง โดยมีพื้นฐานมาจากการเข้าใจความชอบของตัวเองอย่างถ่องแท้ มีข้อดีหลายๆอย่าง ช่วยตัดตัวเลือกให้แคบลง ไม่วอกแวกระหว่างทาง ไม่ต้องมากังวลเรื่องราคาขายต่อที่อาจขึ้นๆลงๆ ไม่รู้สึกเสียดายหรือเสียใจหลังซื้อมาแล้ว แต่ข้อที่สำคัญที่สุดก็คือ “มันจะอยู่กับคุณไปนานแสนนาน โดยที่ไม่เบื่อ เพราะคุณรักมันจริงๆ”
ผมเชื่อว่าการตั้งเป้าหมายที่ดี มันจะให้ความสุขกับเรา ทั้งระหว่างการเดินทาง เมื่อทำสำเร็จ และจะยังคงอยู่กับเราไปตลอด